جایگاه علوم کمکی در آموزش تاریخ اسلام
کد مقاله : 1111-5THAHCONF
نویسندگان
زینب غلامی *1، شهرام رهنما2
1فرهنگی
2عضو هیات علمی دانشگاه لرستان
چکیده مقاله
علم تاریخ، متکی بر روش و قواعد خاص خود است و مورخ با کنکاش در شواهد و مدارک تاریخی و نقد و بررسی آنها در پی شناخت و تحلیل و تفسیر وقایع و تحولات گذشته می باشد. یکی از گرایش های رشته تاریخ، در ایران گرایش تاریخ اسلام می باشد. با گسترش و تشکیل نهاد خلافت در تاریخ اسلام تاریخ نگاری در میان مسلمانان رواج و گسترش چشمگیری یافت و کتاب های تاریخی بسیار ارزشمندی توسط مورخان مسلمان به رشته تحریر درآمد. منابعی که پژوهشگران برای فهم و درک تاریخ اسلام از آن استفاده می کنند، متنوع و بسیار هستند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی به رشته تحریر درآمده و به دنبال پاسخ دادن به این سؤال است که پژوهش در تاریخ اسلام، نیازمند مطالعه و بررسی بیشتر کدام یک از گونه های تاریخی می باشد؟ یافته های حاصل از پژوهش نشان می دهد که مطالعه علوم دینی وکمکی از قبیل سیره، حدیث، رجال، درایه، فقه، کلام، انساب و آشنایی با زبانهای عربی و انگلیسی در کنار مطالعه کتب تاریخ عمومی و جغرافیایی و سفرنامه ها می تواند موجب درک و شناخت دقیق تری برای دانشجویان، مدرسان و پژوهشگران حوزه تاریخ اسلام شود و در مسیر آموزش، پژوهش و تدریس راهگشای آنان باشد.
کلیدواژه ها
تاریخ، تاریخ اسلام، تاریخ نگاری، رجال، حدیث، آموزش
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر