تحلیل و بررسی روش های نوین در تدریس آموزش تاریخ
کد مقاله : 1129-5THAHCONF
نویسندگان
سبا سنجری نادر *، هاجر قاسمی
دانشجوی پردیس آیت الله کمالوند
چکیده مقاله
چکیده
این پژوهش به تحلیل روش‌های نوین در آموزش تاریخ پرداخته و تأثیر آن‌ها بر بهبود یادگیری دانش‌آموزان را بررسی کرده است. با توجه به چالش‌های روش‌های سنتی در تدریس تاریخ، ضرورت به‌کارگیری شیوه‌های نوین همچون یادگیری فعال، مشارکتی، کاوشگری، یادگیری مبتنی بر پروژه و روایت‌محور احساس می‌شود. همچنین، بهره‌گیری از فناوری‌های نوین مانند آموزش الکترونیکی، محتوای چندرسانه‌ای، بازی‌های آموزشی، واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، توانسته است فرایند آموزش تاریخ را تعاملی‌تر و جذاب‌تر سازد. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کیفی، توصیفی و کتابخانه‌ای است. یافته‌ها نشان می‌دهد که روش‌های نوین علاوه بر افزایش انگیزه و علاقه‌مندی دانش‌آموزان، موجب درک عمیق‌تر مفاهیم تاریخی و تقویت مهارت‌های تفکر انتقادی آنان می‌شود. با این حال، چالش‌هایی نظیر عدم آمادگی معلمان، محدودیت‌های زیرساختی و نیاز به استانداردسازی محتواهای آموزشی همچنان به‌عنوان موانعی در مسیر اجرای این روش‌ها مطرح است. در آینده، تلفیق روش‌های سنتی با فناوری‌های نوین، توسعه هوش مصنوعی در آموزش و گسترش پلتفرم‌های آموزشی آنلاین می‌تواند موجب ارتقای کیفیت آموزش تاریخ شود. در نهایت، به‌منظور تحقق این اهداف، ضروری است که نظام‌های آموزشی در جهت به‌روزرسانی شیوه‌های تدریس و آموزش معلمان گام بردارند.
کلیدواژه ها
واژگان کلیدی: آموزش تاریخ، روش‌های نوین تدریس، یادگیری فعال، فناوری آموزشی
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر